آموزش معماری
(نوشتار دوم )هدف و ماهيت معماری در دوران معاصر
( بخصوص در زمينه های فرهنگی و اجتماعی کشورمان)
محيط شهری ايران چون« محيط شهری ژاپن امروز پر است از ساختمانهای بی معنا و بی رغبت. اما روياهای آسان پسند و توافق های سهل انگارانه که باعث به وجود آمدن چنين ساختمانهايی شده اند، در همان ها خاتمه نمی يابند.آنها تأثيرات نااميد کنندة خود را در تمامی محيط گسترده اند، خواه اين محيط طبيعی باشد و خواه مصنوعی. معماری نه از شهر می تواند بگريزد و نه از جهان طبيعی. آری، به همين علل، معماری نمی تواند در آنها مستحيل گردد. برای معماری، اينکه راهی بيابد که بی هيچ وابستگی سخن بگويد، اهميت دارد. فقط از همين راه است که می تواند در جامعة امروز چيزی پرمعنا دربارة فضاها ابراز دارد.» ¹
« متأسفانه، توجه بسيار زيادی که خالقان فلسفه معماری معاصر صرف تکنولوژی کردند باعث کم توجهی به شيوه هايی بود که در آن مردم می بايست در ميان فضا زندگی کنند.»²
سبک های زندگی مردم امروز بر حسب ميزان غربی شدن آنها شديداً متنوع است و معماری امروز در ميان اين تنوع دچار تزلزل شده، در حال دگرگونی و بازسازی است. اما انديشه ماحصل اين دگرگونی گاهی انسان را دچار ترديد می کند. چرا که ما خويشتن را از ياد برده ايم و تنها پوسته ای را می مانيم با ادعايی بزرگ. بعلاوه، تجمع متن های مختلف سردرگمی کلانی را در مخاطبان مان ايجاد کرده که آنان را کاملاً با فضايمان بيگانه می سازد.
آيا برای آنکه حقيقتاً خودمان باشيم نيازمند ديگرانيم؟
1- آندو، تادائو، ده پرسش از هشت معمار، تهران، نشر خاک، مجموعه مقالات معماری و شهرسازی، چاپ 1376، ص 56
2- مياواکی، مايومی، همان، ص 86
17/9/138_Anonymous
( بخصوص در زمينه های فرهنگی و اجتماعی کشورمان)
محيط شهری ايران چون« محيط شهری ژاپن امروز پر است از ساختمانهای بی معنا و بی رغبت. اما روياهای آسان پسند و توافق های سهل انگارانه که باعث به وجود آمدن چنين ساختمانهايی شده اند، در همان ها خاتمه نمی يابند.آنها تأثيرات نااميد کنندة خود را در تمامی محيط گسترده اند، خواه اين محيط طبيعی باشد و خواه مصنوعی. معماری نه از شهر می تواند بگريزد و نه از جهان طبيعی. آری، به همين علل، معماری نمی تواند در آنها مستحيل گردد. برای معماری، اينکه راهی بيابد که بی هيچ وابستگی سخن بگويد، اهميت دارد. فقط از همين راه است که می تواند در جامعة امروز چيزی پرمعنا دربارة فضاها ابراز دارد.» ¹
« متأسفانه، توجه بسيار زيادی که خالقان فلسفه معماری معاصر صرف تکنولوژی کردند باعث کم توجهی به شيوه هايی بود که در آن مردم می بايست در ميان فضا زندگی کنند.»²
سبک های زندگی مردم امروز بر حسب ميزان غربی شدن آنها شديداً متنوع است و معماری امروز در ميان اين تنوع دچار تزلزل شده، در حال دگرگونی و بازسازی است. اما انديشه ماحصل اين دگرگونی گاهی انسان را دچار ترديد می کند. چرا که ما خويشتن را از ياد برده ايم و تنها پوسته ای را می مانيم با ادعايی بزرگ. بعلاوه، تجمع متن های مختلف سردرگمی کلانی را در مخاطبان مان ايجاد کرده که آنان را کاملاً با فضايمان بيگانه می سازد.
آيا برای آنکه حقيقتاً خودمان باشيم نيازمند ديگرانيم؟
1- آندو، تادائو، ده پرسش از هشت معمار، تهران، نشر خاک، مجموعه مقالات معماری و شهرسازی، چاپ 1376، ص 56
2- مياواکی، مايومی، همان، ص 86
17/9/138_Anonymous
